ΠΕΜΠΤΗ 23/10
PLAY ISKRAΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ: "Τα όμορφα χωριά, όμορφα καίγονται
Ο Μίλαν, πρωταγωνιστής της ταινίας, σχολιάζοντας το γνωστό ρητό πως ο πόλεμος βγάζει το καλύτερο και το χειρότερο στους ανθρώπους, αναρωτιέται: ποιο είναι άραγε το καλύτερο;
Η ταινία είναι γέννημα της εποχής της, με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον. Γυρισμένη στο τέλος του εμφυλίου πολέμου στη Βοσνία (1996), αφηγείται μέσα από τα μάτια δύο αδερφικών φίλων (Milan -Βόσνιος, χριστιανός- και Halil -Βόσνιος, μουσουλμάνος), που μεγάλωσαν μαζί στον "υπαρκτό" του Τίτο και της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας, την μετεξέλιξη τους σε στρατευμένους νέους στην υπόθεση της "εθνικής και θρησκευτικής" ολοκλήρωσης με το όπλο στο χέρι. Μιας υπόθεσης που χαρακτηρίζεται σαν τον δράκο στο βάθος του τούνελ.
Στη πλούσια από αλληγορικές σκηνές ταινία, ο σκηνοθέτης Srdjan Dragojevic δεν χαρίζει κάστανα. Με διεισδυτική και κυρίως δίκαιη ματιά, γεμίζει αίμα τα χέρια των υπευθύνων, από τη κομματική νομεγκλατούρα ως και την Ευρωπαική Ένωση. Οραματίζεται μαζί μας μια διεθνική κοινωνία, με τα χαρακτηριστικά της παιδικής αθωότητας. Παρότι επιλέγει να ρίξει το βάρος του κινηματογραφικού φακού στη Σέρβικη πλευρά, κάνει ένα δυνατό διεθνιστικό σχόλιο, που δεν φοβάται να στήσει απέναντι ακόμη και τον υποκριτικό και αδιέξοδο πασιφισμό.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως η ταινία, την εποχή που βγήκε, δεν "περπάτησε" εμπορικά. Τρία μόλις χρόνια πριν από τη Νατοϊκή επέμβαση στη Γιουγκοσλαβία, μια αντιεθνικιστική και αντικαθεστωτική κινηματογραφική πρόταση, δεν ήταν καλοδεχούμενη στους κριτικούς της Δύσης. Φαίνεται πως είχαν κι άλλους δράκους υπ'όψιν, να ξυπνήσουν.